Vikartimar som forsvann...

Torsdag er husmordagen min! Då startar eg ikkje mi bundne arbeidstid før til klokka 13.45. Kjekt! I går vart eg spurt om å vere vikar dei tre første timane pga eit møte nokre i kollegiet skulle på med eksterne folk. I dag tidleg ringte dei frå skulen og sa at møtet var avlyst, og eg likevel var fri. Herleg!

Då fekk eg måka snø, levert borna i ok tidstempo, kallen hadde eg allereie køyrt på jobb. Eg fekk sjekka litt høgskulesider, sletta mange epostar, vidare er dagens målsetjing å rette nokre prøver, flikke litt på ei prøve elevane skal ha i morgon, førebu kommunestyremøtet, kanskje rekk eg å bake litt glutenfritt?? Vel, det kan vere kjekt med ambisjonar, men tidsvurdering er og eit poeng for ein halvgamal student.

Det å vere på etterskot med det ein skal, det er det som er slitsamt. Klarer ein å vere omtrent i forkant, er livet så mykje enklare. I dei første vekene av januar har eg ikkje klart å gjere så mykje med ikt-studiet som eg hadde ynskt av ulike årsaker. Då får ein bruke litt av vinterferien til å ta igjen litt av det tapte, i tillegg til å rette eit sett med stilar.

Som lærar er det i alle fall eit privilegium: Ein vert aldri arbeidslaus i jobben!!!

Ja, ja. På måndag skal eg først ha møte med studentar eg skal ha i praksis som øvingslærar, så vert det eit pensjonsmøte med Utdanningsforbundet, før det vert kollokvie med ikt-gruppa. Det vert nok ein travel, men forhåpentlegvis både interessant og lærerik dag.

Gruppeoppgåva M2 verka spennande å gå i gong med. Det gler eg meg til. Matnyttig og direkte brukbar i lærargjerninga.

Mvh Hjørdis