På god veg - eller?

M1-oppgåva har fått sin dom av Kjartan. Eg hadde spurt om nokre forbetringspotensiale, og fekk gode svar tilbake på det.

Å vere på god veg. Kvar er ein eigentleg på veg då? Til ein bestemt stad, eller til fleire gode stadar? Litt filosofisk vil nok fleire hevde at menneska t.d. i klimasaka er på veg rett i grøfta. Om ein vert køyrande i grøftekanten, er ein på god veg til ein dårleg stad.

I skulesamanheng er vel kanskje det å vere på god veg å vere fagleg oppdatert, kunne samhandle med andre på ein konstruktiv måte og klare å ordleggje seg klart - i staden for så tåkete at ingen skjønnar kva det er ein strevar med å trykkje ut av seg...

Nå ja. I dag er det laurdag. Det er vinterferie. Det vil seie at for oss lærarar er det avspaseringsdagar. Då får husmora her i heimen dele tida litt mellom pensumlesing av ikt-litteratur, husarbeid (som nok trengst verkeleg sårt) og det å vere saman med tre born. Vi har i helga eitt lånebarn i tillegg til våre eigne og det er verkeleg kjekt.

Heldigvis har mannen min pust til å ta med seg alle tre på ski på Bondalseidet seinare i dag. Eg skal lage mat, så det kallar eg ei fin arbeidsfordeling når bronkitten og biholebetennelsen gjer kjellartrappgåing til ein stor idrettsaktivitet!

Å vere høgskulestudent anno februar 2009 er for meg ei selsam oppleving. Karaktermessig til jul gjekk det over all forventning. Kor karakterskalaen landar til våren om ein ev skulle lande på føtene, er eg usikker på av fleire årsaker. Eg har ikkje komme i gong med leksjonsoppgåvene. Nettstaden ligg der som ein lite kreativ stad. Bøkene som er innkjøpt, har fått kvilt seg mykje meir enn eg hadde trudd. Likefullt får ein av og til ta i betrakning at ein i denne samanheng er ein gamal student. Ein har familie. Ein har jobb(ar). Ein har fleire tillitsverv. Ein skal leve!

Når eg tenkjer på alt det, og på det eg faktisk har fått vore med på i løpet av dei to første månadene av 2009, er eg takksam for alt eg er så priviligert å få vere med på. Sjølv om vi har to kronisk sjuke familiemedlemer som har cøliaki, er dei friske når dei et glutenfri mat. Dette medfører at vi må lage mykje mat sjølv, men sett i høve til det å skulle vore avhengig av å ta medisinar med biverknader, er matlaging som småvind i havet å rekne!

Det å ha jobb, familie, ein studieplass, venner, gode medarbeidarar på jobb, mange aktivitetar å halde på med på fritida, er eit luksusgode som mange i verda berre kan drøyme om. Eg intervjua tidlegare i år regionkonsulenten i Kirkens Nødhjelp i etterkant av ein studietur til Mali. (Interesserte kan finne sakene på trykk i Møre-Nytt.) Berre det å ha papirtilgang på ein skule, er eit gode som mange skular i verda ikkje har! Kanskje skulle vi her heime på berget tenkt litt meir over papirforbruket, men i overfloda vår er det ikkje alltid sparepotensialet vert utnytta. Vel, no står yngstejenta klar med Jordbær Mathilde cd-rom-plata i handa og vil overta datamaskina.

Sidan det er laurdag, skal ho få det, i takksemd over at eg har fått lov til å vere mamma'n hennar!

Dett elsing frå Hjørdis i dag