Ei ulykke kjem sjeldan åleine...

Yes, yes! I ettermiddag skulle yngstejenta berre ut og lufte seg litt, sidan ho hadde vore inne heile dagen pga forkjøling. Det enda med "sykkelblod" på haka og ein tur til legevakta for å lime att gapet ut mot verda. Ergo har eg nett avlyst medarbeidarsamtalen eg skulle ha hatt på jobb i morgon og fått avtale om at ho kan vere med meg på jobb i morgon dei tre timane eg har...

Skal ha gruppeframføringar i norsk, som ikkje er så lett for vikarar å overta. Men elles er eg heilt (u)erstatteleg naturlegvis!!!

Eg hadde tenkt å bruke litt tid på å rette norskinnleveringar og litt tid på å vere student i kveld, men no skal eg prøve å vere sjukepleiar i staden for. Tolmod er sanneleg ikkje mi greie. Bra at eg ikkje arbeider i barnehage. Då hadde eg truleg vore sur og grinete heile dagen, med dei utfordringane det ville ha gjeve borna - og seinare foreldra. Så takk og lov for at dei som har tolmodets gåve er englar i barnehagane våre, og at eg slepp å vere grinebitar der. Det held å vere det på skulen...

Kjekt å vere innom andre sine bloggar. Men det er ikkje alle eg får lagt meg inn som følgjarar til. Då får vi prøve å verte det via andre kanalar. Ein gjev ikkje opp i første runde. Etter den tiande runden plar kondisen vere forbetra!

Mvh Hjørdis